In bijzonder moeilijke tijden van pijn of ziekte, lees ik in de ogen van mijn klanten: ‘Hoe kun je me nu helpen? Er was een ongeneeslijk zieke vrouw, die deze vraag ook luid en duidelijk aan me stelde. ‘Wat maakt voor jou dat deze sessie waardevol is?’
Ik dacht hier een poosje diep over na. Deze vraag was me nog nooit zo concreet gesteld. Hoe kon ik haar, die al zoveel had doorstaan het best van dienst zijn? En vooral: Wat maakte het dat het ook voor mij waardevol zou zijn? Een vraag waar ik nog nooit zo had over nagedacht. Dit is niet iets dat met aanraking, of techniek kan worden aangepakt. Ze had ongelooflijk veel pijn, de tumoren groeide door haar huid en inmiddels was ze in de laatste fase van haar leven.
“Voor zover wat ik je kan bieden” zei ik, “Wat dacht je van een uur dat niet? Ik kan je niet beter maken en je ziekte geen halt toe roepen of genezen. Maar voor mij is het waardevol als ik je even uit de cirkel kan en mag halen van pijn en verdriet. Dat is wat ik je probeer te bieden. Voelen dat je lichaam meer is dan pijn en ongemak, even ademhalen en tot rust komen. Je even een ander mens laten voelen”.
Ze keek me aan en lachte en zei ja, een uur niet zo…dat klinkt echt heel goed.
Ik raak met liefde aan
Als massagetherapeut, kom ik vaak in aanraking met mensen die zeer kwetsbaar zijn. Vaak is de kwetsbaarheid fysiek. De klant op bed of op de massagetafel, vaak deels ontkleed, en ik sta over ze heen om de massage te geven. Soms hun naaktheid is figuratief.
Elke keer weer als ik die kwetsbare blik zie op het gezicht van mijn klanten wordt er iets diep in mij geraakt. Het is de bron van mijn compassie. Het is de plaats waar ik automatisch naartoe ga en waar ik het meest kan betekenen voor de ander. Mijn geest zegt: “Ja, medemens, ik zie je. Ik zal niet weg te kijken. Ik krimp niet ineen. Ik zie je en ik zie je als mens en niet als je ziekte. Ik zal naast je staan in deze tijd. Je zult niet alleen zijn”.
Er is zoveel dat ik niet kan doen in deze wereld en in dit leven. Ik kan mensen niet repareren. Ik kan gemuteerde cellen niet stoppen met het verspreiden. Ik kan hun gebroken harten niet repareren. Maar er is één ding dat ik kan doen. Voor de komende tijd kan ik van ze houden en neem ik ze onder mijn hoede. Ik kan proberen een ruimte te creëren om ons vast te houden, een plaats van vrede en rust met ruimte, geborgenheid en veiligheid. Een ruimte van mededogen.
In mijn gedachten nodig ik mijn klanten naar die plaats van mededogen.
Kom met me mee. Ik zal ze proberen te laten zweven. Ze hun lichaam laten voelen onder mijn handen, de stilte opzoeken met ze te midden van de moeilijke getijden van het leven. Moge de rust van mijn adem, stabiel en diep, hun longen herinneren om dezelfde lucht te drinken, om hun eigen stabiliteit te vinden. Er is geen enkel deel van mij dat ooit zal zeggen: “Nee, er is niets dat ik voor je kan doen”. Ik geloof dat er altijd iets wat een persoon voor een ander kan doen, ook al is het ‘gewoon er zijn in stilte’ en samen te zoeken naar de ruimte.
3 stappen om te zoeken naar ruimte
Het zoeken en geven van ruimte aan klanten is het feit dat we zo neutraal mogelijk aanwezig zijn, zodat wij zelf niet in hun weg staan om deze ruimt te vinden.
Essentieel is dan ook “laat je eigen bagage achter bij de deur”. Maar hoe doen we dat?
1. Zorg eerst voor je eigen zuurstofmasker
We hebben deze instructie vaak van stewardessen gehoord en hetzelfde geldt bij massage: Zorg eerst voor je eigen behoefte. Wees je bewust van wat nodig is om je fysiek en emotioneel in balans te voelen en zorg eerst goed voor jezelf. Je kunt immers niets schenken wat jezelf niet bezit. Voldoende slaap, fysieke activiteit (afgezien van het werk), goede voeding en een goede hydratatie is de basis. Als we niet voldoen aan deze basisbehoeften, is het zeer aannemelijk dit zal ons begeleiden in de massage.
2. Weet waar je moet beginnen en eindigen
Degenen die goed zijn in het creëren van ruimte voor zichzelf beschikken vaak over de nodige zelfreflectie. Als er iets opduikt op hun emotionele radarscherm tijdens een sessie met een klant, zijn ze in staat om onderscheid te maken tussen “Dit is van mij” en “dat is van jou”, het loslaten van misplaatste gevoelens en reacties die verschijnen tijdens de werkzaamheden. Tijd maken voor diepe persoonlijke reflectie, zelfs al is het maar een paar minuten per dag is de sleutel. Veel therapeuten vinden dat yoga, mindfulness of meditatie hun helpt bij het bewaren van hun balans.
3. In rust er zijn
In de begeleiding van ongeneeslijk zieke vrienden en klanten leerde ik ‘er te zijn’ zonder dat ik daadwerkelijk iets kon doen. De kwebbelkous die ik kan zijn, leerde te verstillen. Gewoon aanwezig te zijn, zonder dat er verbaal gecommuniceerd werd. In deze stiltes werd meer gesproken en gehoord dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Een blik naar elkaar, een glimlach en onvoorwaardelijk er zijn voor elkaar.
Ik verander iets in het leven van anderen
Het creëren van ruimte is een deel van het werk van een massagetherapeut dat moeilijk te beschrijven is, en elke therapeut die het doet heeft zijn of haar eigen manier om dat doel te bereiken. Gecombineerd met onze kennis en vaardigheden, laat juist die ruimte ons zorgen voor een massage-ervaring. Het communiceert naar je klanten dat iemand om hen geeft, om hun welzijn en hun bestaan in deze wereld, en dat kan levens veranderend zijn.
